هونگ یی هنرمندی مالزیاییست که به خاطر استفاده از مواد غیرمعمول در کارهایش مشهور شده است. قبلا هم در یانوندیزاین+ از خلاقیت او در استفاده خلاقانه از مواد غذایی در قالب بشقابآراییهای خلاقانه با هم دیدهبودیم. در مجموعه پرندگان گلساختهاش، هونگ بی تلاش میکند با گلبرگ گل های مختلف مخصوصا گل ژربرا، فیگورهایی از پرندگان بسازد. پرنده های هونگبی در کنار حس لطیفی که دارند نوعی تجربه همنشینی رنگهای طبیعی هستند که در عالم هنر به نوعی مطالعه تجربی تعبیر میشود. شاید بتوان نظیر داخلی چنین تجربهای را مجموعه آثار طبیعت پنجم پروانه دلفانی دانست که البته از حیث هنر و زیباییشناسی در تراز متفاوتی هستند.
در این پست به ارائه کوتاه نوشته ای که توسط خانم مهندس مریم توکلی نوشته شده و در وبسایت انجمن مهرازی بام منتشر شده میپردازم.
این نوشتار دغدغه ی بسیاری از دانشجویان معماری (مانند اینجانب) میباشد.
تصویر1: عکاس نگارنده
برخی از عکاسهای حرفهای به این کار علاقهمندند که با چیدمان برخی عناصر و ساخت برخی صحنهها و تصویربرداری از اونها، تصاویری متفاوت خلق کنند. یک جور کلاژ واقعی که عکاسی وظیفه ثبت نهایی اون رو برعهده داره
دیوید شوون هم از این گونه عکاسهاست اما بیشتر در کارهاش به دنبال نگاهی سورئال و فراواقعه و برخلاف خیلی از سورئالها که بیشتر در مفاهیم ناپاکی غوطه می خورن گاهی هم منجر به ایهامات و اشارات و شعرگونهگیهایی در کارهاش میشه